قهرمان در حال سقوط اوکراين

گروه بين‌الملل - علي ودايع: وضعيت جنگ اوکراين برخلاف تمام پيش‌بيني‌هاي گذشته به نفع کي‌يف پيش نمي‌رود. تلفات تکان‌دهنده ضدحمله کي‌يف و آمار انهدام تسليحات غربي اتفاق خوشايندي براي «ولوديمير زلنسکي» نيست. ممکن است او که ستاره آغاز جنگ بود به متهم رديف اول براي ناتواني در کنترل جنگ تبديل شود. به گزارش سي‌ان‌ان، «مايک کيگلي» عضو دموکرات مجلس سناي آمريکا پس از ديدار با فرماندهان آمريکايي که مسئوليت آموزش نيروهاي اوکرايني را در اروپا بر عهده دارند؛ گفت: «اکنون دشوارترين دوره جنگ است. اطلاعات ما تکان‌دهنده است. چالش‌هاي پيش رو به ما يادآوري شده‌اند.»
در ارزيابي نوع موضع‌گيري مقامات غربي مي‌توان گفت که در ابتدا انتظارات غيرواقعي يا اغراق‌آميز وجود داشته‌است. «جيم سيوتو» خبرنگار شبکه سي.ان.ان در گزارشي مي‌نويسد؛ قابليت اوکراين در به نمايش گذاشتن قدرتش در جنگ، بر سياست مربوط به جنگ در جهان خارج از اوکراين تاثير خواهد گذاشت. مقام‌هاي ارشد آمريکايي و غربي اخيرا هر چه بيشتر صحبت از «هوشياري به خرج دادن» در ارزيابي درباره قابليت نيروهاي اوکرايني براي بازپس گيري ميزان چشمگيري از اراضي مي‌کنند. يک ديپلمات ارشد غربي گفته «اگرچه براي اوکراين فرصت حصول پيشرفت وجود دارد، به شدت بعيد است که اين کشور در هفته‌هاي آينده بتواند توازن نبرد را تغيير دهد.» هم مقام‌هاي داخلي اوکراين و هم مقامهاي خارجي حامي اين کشور اکنون اذعان مي‌کنند که پيشروي ضد حمله اوکراين کندتر از آنچه که آنها اميد داشتند اتفاق مي‌افتد.
به گزارش مردم سالاری آنلاین ،موفقيت ديوار آتشين ارتش سرخ در مقابل ضدحملات و ناتواني ارتش اوکراين در استفاده از تسليحات غربي منجر به افزايش اعتمادبه‌نفس مسکو شده‌است. در اين وضعيت ناخوشايند، برخي کشورهاي غربي معتقدند که بايد مذاکرات صلح آغاز شود.  روسيه مبتني بر اطلاعات فاش شده از حدود 4ماه پيش، اقدام به ايجاد خطوط دفاعي مستحکم لايه به لايه کرد. نکته اساسي اينجاست که ضدحملات بهاره از لايه اول هم عبور نکرده‌است. خبر بد اين که پاييز و زمستان در راه است. ضدحملات بهاره در باران و برف قدرت پيشروي خيلي کمتري خواهد داشت.
حماقت زلنسکي
در خلال زد و خوردهايي که تصوير شد؛ رئيس‌جمهوري اوکراين مقصر اصلي محسوب مي‌شود. نبايد فراموش کنيم ؛ اين زلنسکي بود که نقش اساسي در تحريک روسيه براي حمله به اوکراين را ايفا کرد. او براي بقا در قدرت نيازمند جنگ و تخاصم با کرملين بود. پس از گذشت يکسال از جنگ، درست وقتي که همه مي‌دانستند مسکو دست به ايجاد خطوط دفاعي آتشين زده‌است ؛ اين زلنسکي بود که دست به حمله انتحاري زد. در پس نگاه زلنسکي اين بود که کييف گمان مي‌کرد توانايي اعمال فشار به سران ناتو براي پذيرش در پيمان آتلانتيک شمالي را دارد اما اين يک خيال خام بود. موضوع زماني پيچيده‌تر شد که زلنسکي بي‌مهابا لب به انتقاد از غرب گشود که البته با تحقير توسط شرکاي غربي همراه شد.
زلنسکي که در ماه ژوئيه گفته بود «تاخير غرب در ارسال تسليحات باعث عدم پيشروي ضدحملات شد » ؛ احتمالا مسئوليت ناکامي‌هاي اوکراين را متوجه غرب خواهد کرد. از يک طرف، اروپا که در حال تحمل تبعات اقتصادي و نظامي جنگ اوکراين است قطعا روي خوش به رئيس‌جمهوري اوکراين نشان نخواهد داد. از طرف ديگر انتخابات رياست جمهوري آمريکا در راه‌است. وضعيت مبهم اوکراين بحث‌هاي جدي درباره هزينه و فايده جدال فرسايشي با روسيه مطرح کرده‌است. «دونالد ترامپ» گفته که ظرف 24 ساعت جنگ اوکراين را تمام مي‌کند و «جو بايدن» هم حرف زيادي براي گفتن ندارد. حتي اگر که ترامپ در سال 2024 نامزد رياست جمهوري حزب جمهوريخواه نباشد، تضعيف هر چه بيشتر حمايت عمومي آمريکايي‌ها از جنگ اوکراين مي‌تواند به بايدن آسيب بزند.
سرنوشت تلخ ضدحملات بهاره و ابهام درباره زلنسکي
امروز، موقفيت اوکراين در شکست دفاع لايه به لايه ارتش سرخ شبيه معجزه است. در شرايطي که تحمل غرب پشت الفاظ رنگي لبريز شده‌است ؛ وضعيت همچنان مبهم باقي مي‌ماند. از يک طرف زلنسکي اصرار به احياي مرزهاي 1991 و خروج روسيه از شبه‌جزيره کريمه دارد. در طرف مقابل «ولاديميرپوتين» رئيس‌جمهوري روسيه هم به سطح مطلوب از فتوحات در جنگ اوکراين دست نيافته‌است.
غرب گزينه‌هاي زيادي در جنگ اوکراين ندارد. تشديد جنگ ممکن‌است به استفاده روسيه از قدرت اتمي منتهي شود که مطلوب آمريکا نيست. مصالحه با روسيه هم در وضعيت کنوني تقريبا نشدني است. شايد محتمل‌ترين گزينه انجامد تنش و جنگ است.  مبتني بر نسخه «هنري کيسينجر» پدرخوانده سياست خارجي آمريکا، طرفين ناچار به مصالحه نفرت خواهند شد. براساس مصالحه نفرت روسيه مناطق اوکراين‌شرقي را در اختيار خواهد داشت اما اوکراين هم طرف شکست‌خورده نخواهد بود. در ميان تمام آنچه که گفته شد؛ غرب به هيچ عنوان نمي‌خواهد مسکو را به نقطه استفاده از بمب اتم بکشاند اما براي آن‌هم سناريوپلنينگ خاص خود را انجام مي‌دهد. فعلا بهترين گزينه براي ناتو، انجماد جنگ اوکراين در نقطه کنون است. «جان مرشايمر» از لفظ «نبرد منجمد» (frozen conflict) استفاده مي‌کند. اين وضعيت بدين معني است که جنگ مسلحانه گداخته به پايان مي‌رسد يا حداقل کنترل مي‌شود اما هيچ پيمان صلح يا چارچوب رفتاري براي پايان مناقشه از سوي دو طرف ميدان جنگ ترسيم نمي‌شود. حکمراني روسيه بر شبه‌جزيره کريمه از سال 2014 و ادعاي حاکميت اوکراين نمونه بارز نبرد منجمد است.  انجماد جنگ اوکراين، بي‌نظمي و تنش در نقطه‌اي مطلوب نگه مي‌دارد البته هرلحظه ممکن است جنگ  از انجماد خارج شود نکته حائز اهميت اينجاست که براي روسيه يک دغدغه دائمي ايجاد مي‌کند که در نهايت هدف‌گذاري کوتاه مدت شکل دهي جنگ اوکراين را تامين مي‌کند. 
در معادلاتي که ترسيم شد ؛ جنگ اوکراين فعلا يک قرباني مي‌خواهد. دوره پنج ساله ولوديمير زلنسکي در ماه مه 2024 تمام خواهد شد. طبق قوانين اوکراين، انتخابات پارلماني نبايد ديرتر از 29 اکتبر سال جاري برگزار شود. به گفته روديون ميروشنيک، سفير سابق لوهانسک در مسکو، براي آنکه چنين چيزي رخ دهد و انتخابات در تاريخ خود برگزار شود، کي‌يف بايد به حکومت نظامي پايان دهد تا کارزار 60 روزه تا 28 اوت برگزار شود. داستان زماني جالب‌تر مي‌شود که رييس جمهور اوکراين مي‌گويد: « در شرايط فعلي رأي‌گيري برگزار نمي‌شود و اين به اين معناست که انتخابات واقعاً به موقع برگزار نخواهد شد. اگر حکومت نظامي داشته باشيم، نمي توانيم انتخابات داشته باشيم.» زلنسکي مي‌داند که احتمالا در انتخابات آتي اوکراين متحمل شکست خواهد شد که اتفاقا اين گزينه براي واشنگتن و ناتو هم مطلوب است. تکرار رفتار رئيس‌جمهوري آمريکا در پرخاش لفظي مقابل غرب همانند نشست سران ناتو اين گمانه‌زني را پررنگ‌تر خواهد کرد.