سیلی به صورت بازنشستگان مناطق جنگی

آقای علی اصغر عنابستانی، نماینده سبزوار در مجلس یازدهم شورای اسلامی هنگامی که با سیلی به صورت یکی از سربازان خدوم‌ نیروی انتظامی تهران نواخت، نامش در جامعه مشهور گردید. ظاهرا آقای عنابستانی در زدن سیلی به روش‌‌های مختلف بر صورت دیگران هم مهارت داشته و هم به این روش در ایفای وظایف نمایندگی عادت کرده است.
در بررسی برنامه توسعه هفتم کشور، ایشان به همین سیاق سیلی دوم را روانه صورت کسانی کرده است که سال‌های سال یا مستقیما در خطوط مقدم جبهه‌‌های جنگ تحمیلی هشت ساله حضور داشته و یا در شهرستان‌ها و مناطقی که در تیررس توپ‌‌ها و یا در زیر بمباران‌ها و موشک باران‌های وحشیانه رژیم بعث وقت حاکم بر عراق قرار داشته‌اند و حالا از بازنشستگان مناطق جنگی محسوب می‌شوند و هرآنچه را که عنابستانی و امثالهم در شرایط امن و آرامش دارند همگی مدیون و مرهون رشادت‌‌ها، ایثارگری‌ها و دلاورمردی‌‌های همین مردان‌ و شیرزنان دیروز دوران دفاع مقدس و خدمتگزاراران مناطق جنگی و عملیاتی می‌باشد.
براساس آنچه در خبرگزاری‌‌های داخلی بازتاب یافته است، با پیشنهاد آقای عنابستانی و درنتیجه رای نمایندگان مجلس یازدهم، بند مربوط به حق مسلم فوق‌العاده مناطق جنگی در برنامه هفتم توسعه کشور حذف شده و به همین راحتی اجحافی بزرگ در حق این عزیزان روا شده است.
البته این بند تنها مختص بازنشستگان این مناطق نبوده و به استناد قانون رویکرد اصلی آن به منظور جبران عقب‌ماندگی‌های استان‌های مناطق جنگی و عملیاتی دفاع مقدس ناشی از خسارات جبران ناپذیر دوران جنگ ۸ ساله بوده و قانونگذار دولت‌‌ها را موظف نمود تا هرساله ردیف متمرکزی را در قوانین بودجه سنواتی به جبران عقب ماندگی‌ها و ارتقای شاخص‌های برخورداری مناطق موضوع این ماده اختصاص دهد به گونه‌ای که این شاخص‌ها سالانه ۱ درصد افزایش یافته تا آین مناطق به سطح متوسط شهرستان‌های برخوردار کشور برسد.
البته این قانون مجلس که به تایید شورای نگهبان رسید و برای اجرا به دولت ابلاغ گردیده، متاسفانه تاکنون این حق قانونی برای بازنشستگان عزیز مناطق جنگی و عملیاتی کشور اجرایی نشده است.
هرچند رزمندگان هشت سال جنگ تحمیلی با دارا بودن روحیه ایثارگری و وطن دوستی در آن دوران به تنها چیزی که فکر نمی‌کردند مسائل دنیوی و مالی بود و کلیه کارکنان پرتلاش اداراتی که در مناطق نزدیک به جبهه حضور داشتند، نیز به هیچ وجه به فکر فوق‌العاده مناطق جنگی بعد از اتمام جنگ نبودند، اما نمایندگان مجلس اصولگرای یازدهم که فریاد دفاع آنان از ایثارگران گوش فلک را در عرصه شعار کر کرده است، این انتظار و مطالبه بحق می‌رفت و می‌رود که حداقل ایثارگران بازنشسته و بازنشستگان مناطق جنگی را از سیلی دوم آقای عنابستانی مستثنی می‌کردند تا برای یکبار هم که شده فاصله بین شعار و عمل کمی کاهش می‌یافت.
در این وانفسای گرانی و تورم غیر قابل انکار و کمرشکنی که در سایه عملکرد اصولگرایان در دولت سیزدهم و مجلس یازدهم بر کشور حکم فرما شده، دیگر صورت‌‌های بازنشستگان و علی‌الخصوص بازنشستگان مناطق جنگی توان و تحمل نواختن چنین سیلی‌‌هایی را ندارد. اینان که برای اداره زندگی روزمره خویش، با سیلی صورت خود را سرخ می‌کنند این همه در تنگنا قرار دادن، روا نیست.
جناب عنابستانی و نمایندگان مجلس یازدهم لطف نموده و زندگی اقشار مختلف مردم و به ویژه بازنشستگان را با سطح زندگی برخوردار خویش مقایسه نکنند.
واقعا آیا این بود نوای همدردی نمایندگان مجلس یازدهم با قشر بازنشسته!؟
اگر نمی‌توانید و یا نمی‌خواهید گشایشی در زندگی کارمندان و بازنشستگان ایجاد کنید، حداقل حقوقی که قبلا برایشان مصوب شده است را حذف نکنید.
با این اقدامات خلاف منافع و حقوق بخشی از شاغلین وبازنشستگان، علی الظاهر از منظر مجلس یازدهم و دولت سیزدهم دیواری کوتاه‌تر از دیوار کارمندان و بازنشستگان مملکت وجود ندارد.
در حالیکه تورم سالیانه در خوشبینانه‌ترین حالت بیش از ۴۰ درصد است، صرفا حقوق کارکنان را فقط ۲۰ درصد افزایش می‌دهند و از اجرای قانون همسان‌سازی نیز خبری نیست و حال حق مناطق جنگی را نیزاز برنامه هفتم توسعه کشور حذف می‌نمایند.
در این هنگام که خبر حذف حق مناطق جنگی و هم چنین عدم اجرای قانون همسان‌سازی حقوق بازنشستگان منتشر می‌شود، انسان آرزو می‌کند ای کاش آن سید محرومان و آن آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی که در زمان تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری با دلسوزی تمام از مشکلات عدیده بازنشستگان سخن می‌گفت و عده رفع آنها و بهبود زندگی بازنشستگان را می‌داد و آن آقای دکتر محمد باقر قالیباف که با اخلاص تمام و بغضی در گلو از خالی بودن یخچال جامعه بازنشستگان سخن می‌گفت، الان آنها رئیس‌جمهور و رئیس مجلس می‌بودند و اجازه اجحاف بیش از این در حق بخشی از بازنشستگان و شاغلین نمی‌دادند.
البته انسان تعجب می‌کند و برایش این سوالات پیش می‌آید که نمایندگان استان‌های مناطق جنگی هشت سال دفاع مقدس در هنگام بحث و بررسی و رای‌گیری در باره حذف این حق کجا بوده‌اند؟ چه موضعی اتخاذ کرده‌اند؟ و برای موکلان خود چه پاسخی دارند؟ آیا در جریان تبلیغات انتخابات مجلس دوازدهم، بارهم وعده دفاع از حق موکلان خود سخن خواهند گفت؟ آیا بارهم از دوران هشت سال جنگ تحمیلی و دفاع تمام قد رزمندگان در آن سال‌های افتخار آمیز سخن خواهند گفت؟ آیا با این انفعال در برابر حذف حق مناطق جنگی، فکر می‌کنند باز هم مردم به حرف‌ها و وعده‌‌های آنها توجه خواهند کرد؟ آیا...